(1) นะเด็จแล้วยามตูดเช้าก่อนงาย 7 โมงนาฬิกาแล ฯ จุฬสักกราชได้ 1309 ตัว ปลีเมืองไคล้ เดือน 3 แรม ๘ ฅ่ำ พร่ำเมงวันอาทิตย์ ไทยเปิกไจ้ อหํ นาม เชยฺยเสนาภิกฺขุ อธิการวัดน้ำชำ ลิกขิตเขียนปางเมื่อได้ 76 ปี ภัณสาได้ 56 เขียนปางเมื่อได้ส้างประการกำแพงด้านใต้ถึงหน้าโรงเรียน รอบโรงเรียน ยังไม่ได้โทสะทายเทื่อ ได้ส้างธัมม์พุทธเสนกะผูกต้น โชฏกะค้ำชูสาสนาพระพุทธเจ้าโคตมะเจ้าไว้สืบสืบสาสนาพระเปนเจ้าตราบต่อเท้า 5000 พระวัสสา บ่หื้อหล่นสูญหายเปนนิยายต่ออนาคตะพายหน้า ตัวข้าก็ได้ชื่อว่าสืบสาสนาแล ฯ (2) สามเณรอภิชัย (3) สระเด็จแล้วยามเที่ยงวันข้าแล ฯ จุฬสักกราชตัวปีเมืองไคล้ ทลงกับเดือน ๓ แรม ๔ ฅ่ำ วัน ๕ ข้าภละก้อนแก้ว กิตฺติภทฺโธ ลิกฺขิตฺต อตฺตโน ด้วยตนเองเดียว ปางเมื่ออยู่บฏิบัติครูบาเจ้าแก้วไชยยเสนา วัดน้ำชำที่นี้แล ฯ สุทินฺนํ วตฺต เม ทานํ นิพฺพานํ ปจฺจโย โหนฺตุ โน นิจฺจํ ธุวํ ธุวํ แด่เทอะ ฯ (ลายเซน-ก้อนแก้ว) (4) สระเด็จแล้วยามกลางฅืน ตามึนดักใคร่บ่ขึ้น ขอผู้ธี่เธสนาจะไพว่าเนอ ตัวสมัยก็มี เจ็บมือล้ำ กลำเหลกจาร ขอพี่หนานจะไพว่าเนอ เขียนเมื่อเดือน 4 ออก แล้วเมื่อเดือน 4 แรม 3 ฅ่ำ พร่ำว่าได้วันอังคาร ตัวปลีเมืองไคล้ พุทธสักกราชได้ 2491 เดือนมกลาฅม วันธี่ 27 แล ตัวข้าเขียนชื่อว่าสามเณรอ้ายเกิ่ง ๑ แล ฯ “121 27 / 2 / 91” (ตัวเลขอารบิค)
