สระเด็จแล้วยามสันงายแล้วข้าแล ฯ ตัวบ่สู้งามสู้ดี บ่สเมิอกัน เมื่อฅืนค็เขียนชข้าแล ฯ ข้าหนานอินทจักริกขิตยังปุณณนาคผูกเดียวแล ค้านลานเหนียวล้ำไพ ชะดาบ่สุดคำเดียว