สำนักศิลปะและวัฒนธรรม มร.ชม. ร่วมงาน “๑๐๐ ปีราชภัฏพิบูลสงคราม เทิดไท้องค์ราชัน”

     เมื่อวันที่ ๒๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๕ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. สุชานาฏ สิตานุรักษ์ ผู้อำนวยการสำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ รองประธานสภาศิลปะและวัฒนธรรมมหาวิทยาลัยราชภัฏแห่งประเทศไทย พร้อมด้วยบุคลากร ได้เข้าร่วมพิธีและรับรางวัล “ราชภัฏคุณากร” ในโอกาสครบรอบ ๑๐๐ ปี วันสถาปนามหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม ในฐานะผู้ทำคุณประโยชน์ด้านศิลปวัฒนธรรมเพื่อท้องถิ่น และได้เป็นตัวแทนนางฝอยทอง สมบัติ เพชรราชภัฏ-เพชรล้านนา ประจำปี ๒๕๕๒ สาขา มนุษยศาสตร์ ด้านการอนุรักษ์และเผยแพร่ศิลปะวัมนธรรม ซึ่งได้รับรางวัล “ภูมิราชภัฏ” จากสภาศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏแห่งประเทศไทย เพื่อเป็นการยกย่องเชิดชูมีผู้มีคุณูปการต่องานด้านศิลปวัฒนธรรม ทั้งนี้ได้เข้าร่วมการประชุมใหญ่สามัญ สภาศิลปวัฒนธรรมมหาวิทยาลัยราชภัฏแห่งประเทศไทย ซึ่งเป็นการประชุมของเครือข่ายองค์กรด้านศิลปะและวัฒนธรรมของมหาวิทยาลัยราชภัฏทั่วประเทศ ณ ห้องประชุม ท ๒๐๙ อาคารทีปวิชญ์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม ส่วนทะเลแก้ว
     ภายในงานมีการจัดแสดงผ้าไทยและการเดินแบบ “สิริพัตรา บ่พิราลัย” ทั้งนี้ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. สุชานาฏ สิตานุรักษ์ ได้ร่วมเดินแสดงในชุดผ้าไหมสันกำแพง ซึ่งเป็นผ้าที่ทอในปี พ.ศ. 2510 มีอายุกว่า 55 ปี ซึ่งได้รับความอนุเคราะห์จากคุณอนันต์ สุคันธรส ศูนย์วัฒนธรรมเฉลิมราชสันกำแพง เพชรราชภัฏเพชรล้านนา ผู้ทรงคุณวุฒิ กรรมการประจำสำนักศิลปะและวัฒนธรรม จัดโดยสำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฎพิบูลสงคราม ร่วมกับสภาศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏแห่งประเทศไทย ณ อาคารพิบูลวิชญ์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม ส่วนทะเลแก้ว
     ในโอกาสนี้ยังได้เฝ้ารับเสด็จพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าสิริภาจุฑาภรณ์ และทรงฉายพระรูปร่วมกับผู้บริหารสภาศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏแห่งประเทศไทย นอกจากนี้สำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ ได้ร่วมจัดแสดงนิทรรศการ ผ้าไทย ผ้าพื้นถิ่น โดยนำผ้าซิ่นตีนจกแม่แจ่ม 16 ลายโบราณ ซึ่งเป็นฝีมือการจกทอของกลุ่มแม่บ้านศูนย์หัตถกรรมผ้าซิ่นตีนจกบ้านท้องฝาย อำเภอแม่แจ่ม จังหวัดเชียงใหม่ และนิทรรศการผ้าห่อคัมภีร์ธัมม์แบบล้านนา ซึ่งเป็นงานหัตถกรรมจักสานจากผ้าฝ้ายและวัสดุไม้ไผ่ เพื่อส่งเสริม อนุรักษ์ และสืบสานมรดกทางภูมิปัญญาชาวล้านนาให้คงอยู่สืบไป

Loading