| id |
16
|
| รหัสเอกสาร |
CMRU-PR-01-A-0001
|
| ชื่อเรื่อง |
ตำนานพระธาตุช่อแพร
|
| ชื่อรอง 1 |
ตำนานพระธาตุช่อแฮ
|
| ชื่อรอง 2 |
|
| ชื่อรอง 3 |
|
| ประเภทเอกสาร |
ใบลาน
|
| หมวด |
ตำนานปูชนียสถาน - ปูชนียวัตถุ
|
| จำนวน |
1 ผูก
|
| ภาษา |
ล้านนา
|
| อักษร |
ล้านนา
|
| ผู้สร้าง/ผู้แต่ง |
|
| ผู้สนับสนุน/ผู้จัดพิมพ์ |
พิพิธภัณฑ์วัดสูงเม่น ต.สูงเม่น อ.สูงเม่น จ.แพร่
|
| ผู้บริจาค |
-
|
| ปี |
~ พ.ศ. 2456 / จ.ศ. 1275 (อายุประมาณ 112 ปี)
|
| สภาพ |
สมบูรณ์
|
| รูปภาพ |
|
| สถานที่จัดเก็บ |
วัดสูงเม่น ต.สูงเม่น อ.สูงเม่น จ.แพร่
|
| ข้อความท้ายเอกสาร |
สักกราชะได้ 1275 ตัว ปีก่าเป้า เดือน 9 ออก 12 ฅ่ำ พร่ำว่าได้วัน 4 ยามช้ายบ่าย 3 โมง ค็ปริปุณณะแล้วแก่ข้าแล ฯ นามปัญญัตติข้าชื่อว่าหนานมหาวงจาร ภริยาลูกหลานพี่น้องชู่ฅน ข้าได้ส้างเขียนธัมม์ตำนานธาตุช่อแพร่ไว้กับสาสนาพระมุนีเจ้า 5000 พระวัสสา ขอหื้อเปนประจัยค้ำชูผู้ข้าชู่ฅนแด่เทอะ ผู้ข้าเกิดมาภวชาติใด ขอหื้อได้ร่วมสาสนาพระพุทธะ ขีณาสาวกะเจ้าทังหลายตนมีสีลมีเพียรอันมาก ทุกภวชาติแด่เทอะ ฯ ทำนานธาตุช่อแพร พระธัมม์วัดสุงเหม้น ลุงหรัวพร้อมกับลูกเต้าพี่น้องชู่ผู้ชู่ฅน ขอหื้อกุสลส่วนบุญไพพายแด่เทอะ จ้างท่านเขียน ฯ
|
| รายละเอียดโดยย่อ |
สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้เสด็จมาถึงเมืองพล (เมืองแพร่) ได้ประทับ ณ ดอยโกสัยธชัคคะบรรพต และได้แสดงอิทธิปาฏิหาริย์ให้หัวหน้าชาวลัวะนามว่า ขุนลัวะอ้ายก้อม เห็นในขณะที่เขาได้มากราบไหว้พระองค์ที่บนดอยนี้ เนื่องจาสถานที่นี้เป็นที่ร่มรื่น เหมาะสมที่จะตั้งไว้เป็นสถานที่สำคัญในพระพุทธศาสนาสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ประทานพระบรมสารีริกธาตุที่ระลึก โดยเอาเส้นพระเกศาเส้นหนึ่งให้แก่ขุนลัวะอ้ายก้อมไว้ มีรับสั่งให้เอาเส้นพระเกศานี้ไปไว้ในถ้ำที่อยู่ใกล้ ๆ พร้อมทั้งมีรับสั่งอีกว่า เมื่อพระองค์เสด็จดับขันธปรินิพพานไปแล้ว ให้เอาพระบรมสารีริกธาตุพระศอกข้างซ้ายมาบรรจุไว้ ณ สถานที่นี้ด้วย ทรงทำนายว่า ต่อไปภายหน้าจะได้ชื่อว่าเมืองแพร่ จะเป็นเมืองใหญ่ซึ่งพระองค์เคยเสด็จประทับนั่ง ณ ใต้ต้นหมากนี้เมื่อทรงทำนายแล้วก็เสด็จจาริกไปยังเมืองต่าง ๆ ที่ทรงเห็นว่าควรจะเป็นที่ตั้งพระธาตุได้ จากนั้นจึงเสด็จกลับไปยังพระเชตวันอาราม หลังจากที่พระพุทธเจ้าเสด็จดับขันธปรินิพพานไปแล้ว 218 ปี (ตรงกับสมัยของพระเจ้าอโศกมหาราช) พระเจ้าอโศกมหาราชและ พระอรหันต์ทั้งปวงได้ร่วมกันอธิษฐานว่าเมื่อสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังมีพระชนม์ชีพอยู่นั้น เคยเสด็จไปยังถิ่นฐานบ้านเมืองหลายแห่ง แล้วทรงหมายสถานที่ที่ควรจะบรรจุพระบรมสารีริกธาตุไว้ จึงขออัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุที่ได้บรรจุในโกศที่เตรียมไว้นั้นไปสถิตอยู่ใน สถานที่ซึ่งพระองค์ได้ทรงหมายไว้นั้นเถิด หลังจากการอธิษฐานพระบรมสารีริกธาตุทั้งหลายก็เสด็จออกจากโกศโดยทางอากาศ ไปตั้งอยู่ที่แห่งนั้นๆ ทุกแห่ง ส่วนพระบรม สารีริกธาตุที่เหลืออยู่ พระอรหันต์ทั้งปวงก็อัญเชิญไปบรรจุในพระเจดีย์ 84,000 องค์ แล้วประกาศแก่เทวดาทั้งหลายให้พิทักษ์รักษาตลอดไป จนกว่าจะหมดอายุแห่งพระพุทธศาสนา 5,000 พระวัสสา (ข้อมูลจาก http://thaiculturebuu.wordpress.com/2010/08/20/%E0%B8%95%E0%B8%B3%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%98%E0%B8%B2%E0%B8%95%E0%B8%B8%E0%B8%8A%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B9%81%E0%B8%AE-%E0%B9%81%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B9%88/)
|
| ผู้บันทึก |
นายดิเรก อินจันทร์
|
| ประเทศ |
ไทย
|
| ภูมิภาค |
ภาคเหนือ
|
| จังหวัด |
แพร่
|
| อำเภอ |
สูงเม่น
|
| ตำบล |
สูงเม่น
|
| latitude |
18.053651
|
| longitude |
100.1132837
|
| timestamp |
|