สุวัณณะหอยสังข์

รายละเอียด

(1) สระเด็จแล้ววัน 2 ไทเปิกสี ชุรสักราชได้ 1271 ตัว ปลีกัดเร้า เข้ามาเดือนเกียง แรม 10 ฅ่ำ จิ่งปริปุณะบัวรมวณข้าแล ฯ ข้าได้ช่างทานขีดเขียนแต้มไว้ค้ำชูวรสนา 5000 พระวัสสา ขอหน้าบุญค้ำชูตนตัวข้าภาวะนี้ ภาวะพายหน้า ตราบเถิงเวียงแก้วยอดนิพพานแกล่แล ตัวข้าชื่อว่าทุคันธรสเขียนแล ฯ (4) จุลสักกราชะได้ 1241 ตัว ปลีกัด เข้ามาในเดือนเกียง ขึ้น 12 ฅ่ำ ภ่ำว่าได้เม็งวันคาร ไทยกัดเม็ดข้าแล ฯ ปางเมื่อปฏิบัตธุเจ้าเชยยเสนา วัดน้ำชำหน้นวันแล น้ำชำแก้วกว้างแฅว้นแช่ช้างพิงชัยเชียงใหม่ ฝ่ายวันออกวันนั้นแล ปางเมื่อจำภาสาวัดน้ำชำหนันวันนั้นแล ฯ (5) ปริปุณณะสระเด็จแล้วยามเที่ยง จักดาบิดเบี่ยงกินเที่ยงข้าแล ฯ จุฬสักกราชได้ 1271 ตัว ปลีกัดเร้า เข้ามาในเดือนเกียง ออก 2 ฅ่ำ พร่ำว่าได้เมงวัน 7 ไทยกัดเร้า ขอด้วยกุสสลหน้าบุญอันข้าได้ขีดเขียนแต้มหน่อดวงธัมม์ ขอหื้อหน้าบุญทันช่วยค้ำชูตนตัวข้าเปนเคล้า พ่อแม่พี่น้องอาวอาครูบาอาจารยะตนสั่งสอนอักขระภยัญชนะแก่ข้าแล ฯ ตัวข้าน้อยชื่อว่าคันธรสภิกขุ ลิกขิตด้วยตนเองเดียว ข้าเขียนปางเมื่ออยู่ปฏิบัติครูบาเจ้าเชยยเสนา วัดน้ำชำหมัน เปนที่ฅนยังไปมาวันนั้นแล ฯ ตัวข้าน้อยทึงบ่สักหน้อย ที่ใหย่ก็เท่าตาฅวาย ที่หน้อยก็เท่าตาแหมงภิ้ง เหตุข้าหน้อยบ่เคยสะนานหลายแล ทุเจ้าพระนายค่อยๆ พิจจรณาไป ข้าน้อย ๑ เทอะ เหตุใจข้าน้อยบ่หมั้นบ่เที่ยง รู้เหงี่ยงไปมาข้าแล ฯ

หมายเหตุ