วินัยดอกเดื่อ

รายละเอียด

(1) สระเด็จแล้วยามทูดช้ายแล้วแล ฯ จุฬสักกราชได้ 1262 ตัว ปลีกดไจ้ เดือนเจียง ออก ๔ ฅ่ำ พร่ำว่าเมงวัน 6 ไทยกาบสีแล ฯ เชยฺยเสนาภิกฺขิ ลิกฺขิตฺต วิไนยสังคหะดอกเดื่อ ฯ (2) สะเด็จแล้วยามกองงายแลนายเหย ค่อยพิจจณาจิ่มเทอะ ตัวหนังสือก็บ่สู้ดีหลาย ที่ตกก็ตก ที่สูนก็สูนแลเจ้าเหย ฯ ลิกฺขิตฺต ปุญฺญํ อันว่าบุญอันข้าได้แต้มเขียนธัมม์วินัยดอกเดื่อผูกถ้วน ๒ นี้ ขอจุ่งหื้อเป็นปรโมอุปกอุปปนิไสประจัยค้ำชูแก่ตนตัวข้าแลภริยาลูกเต้าชู่ฅน ไปชู่ภาวะชาติกำเลิดอันเกิดมานั้นไจ้ๆ ฯ ฉายา อิว เป็นดั่งร่มแลเงาไปเทียมตนตัว แห่งข้าแลภริยาลูกเต้า ต่อเท้ารอดเนรัพพานจิ่มเทอะ ฯ นาม อินฺท ลิกฺขิตฺตธมฺมํ ปุญฺญํ อานิสงฺส ผลํ ทินฺนํ นิพฺพาน ปจฺจโย โหนฺตุ เมตฺเตยฺยํ พุทฺธํ มุกฺขํ อนาคตํ กาลํ ติวิธํ นิจฺจํ นิพฺพานํ ปรมํ สุกฺขํ ฯ จุฬสักกราชได้ 1261 ตัว ปีกดไจ้ เดือนเจียงขึ้น 5 ฅ่ำ พร่ำว่าได้วันอาทิตย์ ไทยกาบเส็ด ฯ (3) สระเด็จแล้วยามเที่ยง จักดาบิดเบี่ยงกินทอน น วันธี่ 7 ตุราฅม กลงกับมาวัน 7 119 ฯ ข้าหนานไชยลังกา ได้เขียนธัมม์ผูกนี้ชื่อว่าวิไนดอกเดื่อไว้ค้ำชูสาสนาตราบต่อ 5000 วัสสา ขอหื้อเป็นมัคคผลตุอุปปไสค้ำชูตนตัวข้าแลพี่น้องปุตตะชู่ฅน ไปชั่วภวะนี้ภวะหน้าแท้ดีหลี ฯ ข้อ 2 ข้าขอปราถนาเอาสุข ๓ ประการ มีนิพพานเป็นยอดไว้กับตนตัวแห่งผู้ข้าทังลหายชู่ฅนแด่เทอะ ข้าเขียนปางเมื่อมหาสวาธุหลวงเจ้าเชยยเสนา วัดน้ำชำ ตำบลแฅว่นแช่ช้างริมคอง ตัวหนังสือข้าบ่พอจบถอง ขอธุเจ้าภะนายพิจจณาไปถี่ๆ ธี่น้อยก็เท่าตาไก่ ธี่ใหย่ก็เท่าตาฅวาย ฯ สักกะได้ 1262 ตัว ปีกดไจ้ เดือนเจียง ขึ้น 12 ฅ่ำ ทีฆายุโก อายุ วณฺโณ สุกฺขํ พลํ ฯ (4) สระเด็จแล้วยามกองแลงข้าแล ฯ จุฬสักกราชได้ 1262 ตัว ปลีกดไจ้ เดือนยี่ ออก ๖ ฅ่ำ พร่ำว่าเมงจัน ไทยดับไคล้ อหํ นาม เชยฺยเสนาภิกฺขุ ลิกฺขิตฺต ธัมม์วิไนยสังคหะดอกเดื่อดวงวิเสส เหตุให้หื้อเป็นหิตตนุหิตตาแก่ข้า ตราบเถิงนิพพานแด่เทอะ ธุเชยยเสนาภิกขุ ปลางเมื่อยู่วัดน้ำชำ เขียนเมื่ออายุได้ 24 แล วัสสาก็ 4 แล ฯ (5) สระเด็จตาวันเที่ยง บิดเบี่ยงกินทอน ลิกขิตตบวร นามกรแห่งข้อย ข้าน้อยชื่อว่าเชยยสาร ลิกขิตตะด้วยตนเองแล เขียนธัมม์เจ้าดวงนี้ไว้ค้ำชูสวาธุเจ้าเชยยเสนา ขอหื้อเป็นผลนาบุญตนตัวข้าเป็นเคล้า พี่น้องลูกเต้าสัมพันธวงสาลูกเต้าแลภริยาบุตต์ชู่ฅนได้... จุลสกพทะได้ 1262 ตัว เดือนเจียง ลง 6 ฅ่ำ วัน 2 ข้าได้เขียนธัมม์ดวงชื่อว่าวิไนดอกเดื่อนี้ ขอหื้อเป็นอุปปนิไสประจัยค้ำชูตัวข้า ขอหื้อได้เถิงสุข 3 ประการ มีนิพพานเจ้าเป็นยอด ขอหื้อได้เถิงสุขแต่ชั่วนี้แลชั่วหน้าแท้อย่าคลาดคลาแท้ดีหลีเทอะ ฯ สุทินฺนํ วตฺต เม ทานํ นิพฺพานํ ปรมํ สุกฺขํ นิจฺจํ ธุวํ ธุวํ แด่ ฯ อันนี้กากเกาเพื่อแล ฯ

หมายเหตุ