Page 202 - เพชรราชภัฏ - เพชรล้านนา ประจำปี 2565
P. 202
่
ั
ื
้
่
่
๔. เผยแพร เมือไดร่วมด้วยชวยกันอนุรกษ์ สบสาน พัฒนาแลว ก็อยากให้ลกหลานหรอยุวชนได้ชวยกัน
ื
่
้
ู
้
ิ
้
ี
่
้
ี
้
่
“เผยแพร่”ศลปะแขนงนีให้ไดม “พืนท”ในสังคม โดยเฉพาะการเผยแพร่เพือให้ไดเป็นประโยชน์สร้างสรรค ์
ั
่
้
่
ี
่
แก่สงคมตามหนาททีพึงมี การเผยแพรศิลปะการแสดงการขับร้องคร่าวจ๊อยเพลงซอมีหลากหลายวิธี นอกจาก
้
้
้
ิ
้
การทีตนเองจะเปนผเผยแพรด้วยการศึกษาเรียนรูให้เป็นความสามารถพเศษเฉพาะตนเองให้คนใกลชิดและผูได้
่
็
่
ู
็
ั
ั
ู
่
็
้
รเหน ทราบว่าเราเปนผูหนงในการรวมสืบทอด เช่น การเปนช่างซอ การเปนนกคร่าว การเปนนกดนตรี
็
็
็
้
ึ
่
่
ั
้
่
์
ประกอบการขบร้องเพลงซอ ซึงนับเป็นการเผยแพรทีเป็นทีประจักษชัดแล้ว การใชช่องทางสือสารต่าง ๆ
่
่
่
กสามารถชวยให้การเผยแพร่ได้ขยายวงกว้างเพมมากขึน ยิงในสมยปัจจุบันทมีเทคโนโลยีแห่งการสอสาร
ั
่
็
ื
ี
่
่
้
่
ิ
่
ิ
ู
่
่
่
่
์
็
ทีกว้างขวาง สะดวก และรวดเรว เช่น สือสารผ่านออนไลนช่องทางและรปแบบตาง ๆ ยงช่วยให้การเผยแพรศิลปะ
่
็
็
้
แขนงนีเป็นไปได้คอนขางเร็วและสือถึงจํานวนคนในวงกว้างยิงกว่าอดีต แต่อย่างไรกตาม กหวังให้การเผยแพร่
่
่
้
่
่
้
ศิลปะแขนงนีเป็นการเผยแพร่ในด้านทีสรางสรรค์จรรโลงใจ สงทีเป็นภาพลบหรือการใชศิลปะแขนงนี ้
ิ
่
้
่
้
่
ี
็
ไปในทางทผิดกไมควรนําเข้าสูการเผยแพร่
่
่
198 | เพชรราชภัฏ - เพชรล้านนา ประจำปีพุทธศักราช 2565
