Page 15 - เพชรราชภัฏ - เพชรล้านนา ประจำปี 2565
P. 15
้
มาทดลองเป็นส่วนผสมในสูตรเคลือบ สุดท้ายได้ผลออกมาว่าขี้เถ้าที่น ามาทดแทนไม้รกฟาและไม้ก่อตาหมู
ได้ดีที่สุดคือ “ขี้เถ้าจากไม้ล าไย” ซึ่งเป็นไม้ผลที่มีอยู่มากมายในภาคเหนือ จึงท าให้ความกังวลเกี่ยวกับการที่จะต้อง
ไปเผาไม้ท าลายป่าก็หมดสิ้นไป รวมถึงเป็นการน าวัตถุดิบในชุมชนมาใช้
ุ
นอกจากนี้ นายอทัยย์ กาญจนคูหา ชอบที่จะท่องเที่ยวไปยังสถานที่ต่าง ๆ รวมถึงการถ่ายรูปในสถานที่
ท่องเที่ยวนั้น ๆ จึงท าให้ นายอุทัยย์ มีภาพสวย ๆ และแปลกตาสะสมไว้เป็นคลังข้อมูลในการเรียนรู้ เพื่อการอออก
ั
แบบและพฒนา โดยผสมผสานงานศิลปะ ทั้งด้านประติมากรรม จิตรกรรม ธรรมชาติ ฯลฯ ด้วยวิธีการคิด
โดยน าเอาโครงสร้างจากที่หนึ่งมาเป็นตัวตั้ง และเอาลวดลายจากอกที่หนึ่งมาประกอบ สุดท้ายเอาจิตวิญญาณ
ี
และความรู้สึกสอดแทรกเข้าไปในชิ้นงานนั้น จึงท าให้งานชิ้นนั้นก็จะเกิดความโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือน
ใคร อันน าไปสู่อัตลักษณ์เฉพาะที่เห็นแล้วทราบได้เลยว่า นี่คือผลงานของนายอุทัยย์ กาญจนคูหา
จากจุดเริ่มต้นจวบจนปัจจุบัน รวมระยะเวลาที่ นายอทัยย์ กาญจนคูหา ใช้ในการเรียนรู้จากที่ไม่รู้
ุ
อะไรเลยจนเชี่ยวชาญเช่นในปัจจุบัน รวมถึงการสร้างสรรค์งานศิลปหัตถกรรม รวมระยะเวลากว่า ๓๒ ปี
ุ
แม้ปัจจุบัน นายอทัยย์ ยังคงท างานศิลปหัตถกรรมด้วยตัวเองในทุกขั้นตอนอย่างต่อเนื่อง โดยมีแนวคิดที่น ามาใช้
ในการท างานศิลปหัตถกรรมตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงปัจจุบัน คือ การเรียนรู้ด้วยการปฏิบัติ ทั้งนี้เพราะนายอทัยย์
ุ
เริ่มต้นท าเครื่องปั้นดินเผาด้วยการเรียนรู้ด้วยตนเองเป็นส่วนใหญ่ เพราะสมัยนั้นแหล่งเรียนรู้ยังมีไม่มากและ
สะดวกกับการเรียนรู้เช่นในปัจจุบัน ดังนั้น ในการเรียนรู้จึงต้องศึกษาจากหนังสือและต าราที่อยู่ และน าองค์ความรู้
ั
ั
ดังกล่าวมาทดลองเป็นเวลา ๕ ปี จึงท าให้มีความรู้ที่เป็นอตลักษณ์เฉพาะของตนเอง จากนั้นได้พฒนาต่อยอดและ
ประยุกต์ ไม่ว่าทางด้านการวาดลวดลาย งานแกะลาย และรูปแบบให้ดูทันสมัย สามารถใช้งานได้จริง บนแนวคิด
ความหลากหลาย ดูดี มีสีสัน ทันสมัย และแฝงด้วยความเป็นเอกลักษณ์ของความเป็นไทยอยู่ในทุกชิ้นงาน
เพชรราชภัฏ - เพชรล้านนา ประจำปีพุทธศักราช 2565 | 11
