Page 51 - หนังสือรวมบทความ 2565
P. 51
45
ึ
จะสักขาก้อมครึ่งต้นขา แต่จากการศึกษาท าให้นายศราวุธ พบรอยสักแบบโบราณในกลุ่มปกากะญอที่สักถงเข่า
ซึ่งเหมือนกับภาพจิตรกรรมฝาผนังวัดภูมินทร์ จังหวัดน่าน แต่ยังคงไม่ทราบว่ารอยสักใดเกิดขึ้นก่อน ระหว่าง
ื่
ครึ่งคลุมเข่าหรือครึ่งต้นขา นอกจากนี้ยังได้ทราบว่า การสักของแต่ละกลุ่มนั้นมีไว้เพอการค้าขายกับกลุ่มต่าง ๆ
เพราะรอยสักแสดงถึงความน่าเชื่อถือ
จากการที่นายศราวุธ แววงาม ได้สักขาลายก้อมกับอาจารย์สักขาก้อมที่ใช้วิธีการสักแบบโบราณ
ื่
จึงท าให้เกิดแรงบันดาลใจที่จะเรียนรู้วิธีการสักลายขาก้อมเพอการอนุรักษ์ นอกจากนี้ยังได้แรงบันดาลใจ
จากการได้ศึกษาเล่าเรียนประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม ซึ่งศึกษาเกี่ยวกับวัด และสิ่งก่อสร้างในอดีต รวมถึง
ศิลปะและประวัติศาสตร์ เช่น จิตรกรรม ท าให้ได้พบภาพจิตรกรรมฝาผนังในวัดที่มีการวาดภาพคนสักขาก้อม
ั
รวมถึงการบอกเล่าของผู้สูงอายุว่า ในอดีตผู้ชายทุกคนจะสักกนหมด และปัจจุบันก าลังจะสาบสูญไป ประกอบ
กับความชื่นชอบในเรื่องของศิลปะการสักเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จึงท าให้นายศราวุธ แววงาม มีความสนใจและ
ี
ต้องการที่จะอนุรักษ์การสักลายขาก้อมเพอให้คงอยู่คู่สังคมล้านนาก่อนที่จะเหลือเพยงเรื่องเล่าและภาพจาก
ื่
จิตรกรรมฝาผนัง ดังนั้น จึงได้เรียนรู้ที่จะสืบสานองค์ความรู้ดังกล่าว และถ่ายทอดให้กับเยาวชน เพื่อเป็นมรดก
ทางวัฒนธรรมของชุมชนสืบไป
ภาพที่ 5 : การสัมภาษณ์ นายศราวุธ แววงาม และผู้ร่วมสืบสานการสักขาก้อม
ด้วยการสักขาก้อมก าลังจะสูญหายไป นายศราวุธ แววงาม มีความต้องการให้มีผู้สืบทอดวัฒนธรรม
ให้คงอยู่ในอนาคต เนื่องจากความนิยมน้อยลงเพราะตามพนที่ต่าง ๆ ที่มีประวัติกับการสักขาก้อมที่มีมา
ื้
ตั้งแต่อดีตได้มีการจัดตั้งโรงเรียน และระบบการศึกษาที่เข้ามาได้ท าให้ความคิดเกี่ยวกับการสักนี้เปลี่ยนไป
หรือน้อยลง ประกอบกับเรื่องสุขอนามัยที่ได้เรียนรู้จึงท าให้หันกลับมามองการสักพนเมืองว่า ไม่สะอาด และ
ื้
ไม่ปลอดภัย แต่วิธีการการสักแบบโบราณหาได้ยากในปัจจุบัน ด้วยคนที่สักในอดีตมีอายุมาก และภาษาที่ใช้
ในการสื่อสารจึงท าให้ยากต่อการเข้าถึง ปัจจุบันได้มีการพฒนาเข็มสักให้เปลี่ยนได้ เพอให้ถูกสุขอนามัยตาม
ื่
ั
กฎสากลของโลก และหมึกสักก็ใช้หมึกทั่วไปซึ่งหาได้ตามร้านสักปกติ ประกอบกับการเปิดกว้างของสังคม
ที่ยอมรับการสัก จึงท าให้คนที่มีรอยสักได้รับการยอมรับและมีพนที่ยืนในสังคมเพมขึ้น ซึ่งการสักขาก้อม
ิ่
ื้
