Page 157 - เพชรราชภัฏ-เพชรล้านนา ประจำปี 2566
P. 157

๑๕๑



               ตัวตนที่แท้ของคนฝึกเจิง เพราะเราถูกฝึกมาอย่างนั้น เราแสดงออกด้วยจิตวิญญาณ จิตวิญญาณของเราสื่อสารกับ

               ผู้คนอย่างตรงไปตรงมา ส่วนความคิดจิตใจเรานั้นลึกเกินกว่าใครจะหยั่งถึงง่ายๆ และสายตาของเรากลับต้องแหลม

               คมอย่างยิ่ง มันเป็นหลักในการฝึกที่ส่งผลถึงตัวตนของเรา

                                                ู
                       นายศรัณ คิดเสมอว่า สิ่งที่พดคุยกับศิษย์และผู้ปกครองเสมอ คือ รู้ว่าสักวันเด็ก ๆ ที่เข้ามาเรียนรู้
               ศิลปวัฒนธรรมจะต้องออกไปจากตรงนี้ ไปเรียนต่อ ไปท างานตามระบบของสังคม กิจกรรมแบบนี้เป็นไปตาม

                         ื้
               ช่วงวัยที่เออให้มีเวลามาจดจ่อได้เพยงช่วงหนึ่งเพราะได้น าไปใช้สอดคล้องกับกิจกรรมของเยาวชน เมื่อเข้า
                                              ี
               มหาวิทยาลัยในระดับปีที่สูงขึ้น ระบบการศึกษาจะดึงพวกเขาออกจากกิจกรรมเหล่านี้อย่างสิ้นเชิง จะเหลือเฉพาะ

               คนที่มีใจรักจริง ๆ ที่จะไม่ยอมทิ้งสิ่งที่รัก นั่นคือหนึ่งในร้อย สิ่งที่พบในทุกสายวิชาคือเมื่อสร้างเยาวชนขึ้นมา

                                              ั
               พอก าลังจะต่อยอดไปได้ดี ก าลังจะพฒนาถึงขีดสุด ก็มีอนต้องแยกย้ายกันไป เยาวชนส่วนหนึ่งที่มีความสามารถ
                                                              ั
                                                         ื่
               หลากหลายก็จ าเป็นต้องเลือกให้เหลือสักอย่างเพอให้พอมีเวลาเจียดมาสานฝันได้ ซึ่งครูก็ต้องลุ้นว่าเด็กจะเลือก
               อะไร ครูอาจารย์ที่เยาวชนถอนตัวไปก็เหมือนขาดทรัพยากรในการสืบทอดหรือสร้างสรรค์ เพราะผลงาน

               ในระดับสูงย่อมต้องใช้คนที่มีทักษะสูง แต่พอเริ่มเพาะบ่มมาได้ระยะหนึ่งก็หลุดออกไปอก ส่วนของบ้านสล่าเจิง
                                                                                         ี
                                                                                               ี
               ล้านนาตั้งเป้าหมายไว้หลายส่วน ในส่วนการสร้างบุคลากรงานสอนนั้นค่อนข้างไปได้ด้วยดี รอเพยงให้แต่ละคนไป
               เพาะบ่มความรู้ความสามารถและถึงพร้อมด้วยวัยวุฒิคุณวุฒิทุกอย่างก็จะลงตัวด้วยตัวเอง ครูก็เป็นก าลังใจ

                           ั
                                                            ื่
               ให้ทุกคนฝ่าฟนอปสรรคปัญหาที่เป็นสิ่งธรรมดาเพอพสูจน์ตัวเองให้ได้ ในส่วนศิลปะการแสดงยังไม่บรรลุ
                              ุ
                                                               ิ
               ตามเป้าหมาย และไม่รู้ว่าจะบรรลุหรือไม่เมื่อไร หากเทียบระดับที่วางไว้ก็ยังอยู่ในช่วงตอนต้นที่ก าลังจะเดินทาง
               สู่ช่วงตอนกลางของแผนงาน แต่อย่างที่กล่าวมา พอจะขยับแต่ละก้าวคนที่วางไว้ก็ถอนตัวไปด้วยภารกิจจ าเป็น

               พอหายไปคนสองคนสามคนสี่คนห้าคน ทีละคน ๆ ทีมก็ลดลงท าอะไรได้ไม่มากอย่างที่คิด การท างานกับเยาวชน

               มีข้อดี คือ ผู้ปกครองสนับสนุน หากเขามีเวลาให้ ทุกอย่างก็เต็มที่ ไม่ต้องคุยมากเรื่องที่ว่าเวลาเป็นเงินเป็นทอง

               เพราะผลงานที่ดีต้องทุ่มเทด้วยเวลา ก าลังกายก าลังใจ วินัย การฝึกฝนรับผิดชอบตัวเอง ใจรักเป็นทุนเดิม

               เพราะพอบวกลบคูณหารค่าตอบแทนเบี้ยเลี้ยงที่ได้รับในแต่ละงานนั้นเรียกว่าไม่คุ้มกับเวลาที่เสียไป ข้อนี้หากมอง

               ในแง่ธุรกิจหรือหลักเศรษฐศาสตร์ก็คงขาดทุน แต่หากมองในแง่ผลพลอยได้ องค์ความรู้ทักษะความสามารถ

               ที่ติดตัว การได้รับการเพาะบ่มกวดขันจากครูอย่างเข้มข้น ประสบการณ์ที่ได้รับ ข้อนี้พอชดเชยได้ ครูจึงนับจาก

               ศูนย์ใหม่อยู่เสมอ แต่ก็สุขใจทุกครั้งที่ศิษย์ได้น าความรู้ความสามารถไปใช้ประโยชน์ได้อย่างดี ทั้งต่อตนเอง

               ครอบครัว และสังคม ครูเมตตาศิษย์เท่าเทียมกันเสมอ คอยชื่นชมทุก ๆ คนเสมอเหมือนกัน วันนี้แม้ต้องเริ่มใหม่

               อีกครั้ง แต่ยังตั้งเป้าหมายไว้ที่จุดเดิม
   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162