Page 159 - เพชรราชภัฏ-เพชรล้านนา ประจำปี 2566
P. 159

๑๕๓



                       นายศรัณ มีหลักการที่ใช้ในการสอนเจิงซึ่งเป็นหลักคดที่ดีของการเป็นครู คือ วิชาเมื่อได้จากโลกกคืนสู่โลก
                                                                 ิ
                                                                                                      ็
               "หัวใจเจิง เดิมพนด้วยชีวิต" เจิงคือศาสตร์และศิลป์ งานสอนเจิงมีความยาก สล่าเจิงต้องพสูจน์ตัวเองไปตลอดชีวิต
                             ั
                                                                                         ิ
                                                                                                       ึ
               การสอนฟ้อนเจิงยากในการท าให้คนเข้าใจและเข้าถึงสุนทรียภาพ แต่อย่างน้อยมันไม่มีผิดถูก มีเพียงความพงพอใจ
                                                                 ื่
               ที่จะถ่ายทอดความงามออกมาสู่สายตาผู้คน การสอนเจิงเพอน าไปใช้ในชีวิตจริงเป็นสิ่งที่ยากยิ่งกว่า เพราะเมื่อ
               คนเลือกฝากชีวิตไว้กับเจิงของเรา นั่นหมายถึงการเดิมพนด้วยชีวิต เราไม่ประสงค์ให้ใครตกอยู่ในอนตรายหรือ
                                                               ั
                                                                                                   ั
                                                          ื่
                                       ิ
                                                                                         ่
               ก้าวย่างไปสู่หนทางแห่งภัยพบัติ แต่หากต้องต่อสู้เพอเอาตัวรอด เจิงที่ฝึกฝนมาจะเป็นไพใบสุดท้าย ดังนั้นการฝึก
               เพื่อให้คนเกิดความช านาญอย่างยิ่งยวด จึงเป็นงานที่ท้าทายและมุ่งมั่นเสมอมา
                       สิ่งที่เป็นแบบอย่างทดีของครูนิก คือ นายศรัณ จัดพิธีไหว้ครูเจิงและสรรพวิชาทุกปี ณ บ้านสล่าเจิงล้านนา
                                       ี่
               นายศรัณ จะเล่าถึงเรื่องราวของขันครูในวัฒนธรรมล้านนาว่า ขันครูที่ได้ไปขอความเมตตาจาก ครูบาอาจารย์

               เพื่อฝากฝังเป็นลูกศิษย์ลูกหามาค้ าชูตัวตน ทุกวันนี้มีทั้งสายบู๊และสายบุ๋น สายบู๊ คือ "ขันครูเจิง" ซึ่งถือกันว่าสืบสาย

               นักรบ ได้แก่ ขัน ๑๒ หรือขัน ๒๔ และขัน ๑๖ จัดเป็นประเภทขันครูแรงหรือเรียกว่า "ผีครูแรง" แรงในทางให้คุณ

                                                                      ี
               และให้โทษ ขันครูเจิงทั้งหลายจึงขึ้นชื่อเป็นที่นับถือย าเกรงที่สุด อกประเภทหนึ่งอาจใช้ค าว่า เป็นสายนักปราชญ์
                                                                                    ุ
               คือ เด่นทางปัญญาเมตตามหานิยมได้แก่ ขัน ๕ มีโอกาสรับมาสองสายคือขันพระพทธ และขันพระเจ้าห้าพระองค์
               สายเขมรัฐนครเชียงตุงไทเขิน ซึ่งรับมาเมื่อศึกษาเรื่องการเรียกขวัญและโหราศาสตร์ไม่แตกฉานทางนี้ แต่ก็มีความรู้

               ติดตัวไว้ใช้ประกอบวิถีชีวิต อกขันหนึ่ง คือ ขัน ๙ เรียกกันว่าเป็นขันเทพชั้นสูง ขันเทพนี้มีโอกาสรับความรู้ถึง
                                        ี
               ๓ แห่ง เป็นที่น่าสังเกตุว่า มีบู๊และบุ๋นในตัว คือ มีทั้งที่เป็นวิชาโหราศาสตร์วิชาดนตรีและวิชามวยวิชาดาบ เป็นต้น

               ขันครูต่าง ๆ เป็นสัญลักษณ์แห่งองค์ความรู้ภูมิปัญญา แสดงถึงการน้อมรับและยอมรับระหว่าง ครูกับศิษย์และ

               ตัววิชา เป็นเครื่องระลึกถึงคุณของครูบาอาจารย์ เป็นขวัญก าลังใจและเครื่องปกป้องคุ้มภัยให้โชคลาภ อนเป็นทาง
                                                                                                     ั
               นามธรรม จับต้องไม่ได้แต่รู้สึกและมองเห็นจากภายในจิตใจ ครูทุกสายไม่สอนให้งมงาย แต่ให้ใช้ปัญญาพจารณา
                                                                                                       ิ
               ไตร่ตรอง ให้เกิดไหวพริบปฏิภาณสู่การน าวิถีชีวิตที่ดีที่งาม คือ สิ่งที่ได้รับเป็นหัวใจของภูมิปัญญา



                       ควำมรับผิดชอบ ควำมเสียสละ และกำรอุทิศตนท ำงำนด้ำนคุณธรรม / จริยธรรม

                       นายศรัณ กล่าวว่า เมื่อก้าวเข้าสู่ "วิถีแห่งเจิง" ต้องท าใจให้มั่นคง ไม่หวั่นไหว ใครว่าง่าย ท้อไปหลายครั้ง

               ถอยไปจนสุดทางไม่รู้กี่หน บางครั้งถึงกับหันหลังหนี ไม่เอาแล้ว พอแล้ว พอเถอะ ไม่รุ่งไม่รอด ดันทุรังไปมีแต่เจ็บ

               กับจน นอกจากจนเงินแล้วยังจนหนทางและจนใจ สัจจะอยู่ที่ใจไม่ใช่เพยงวาจา ถึงจะเก็บวาจาเงียบไปนานเท่าไร
                                                                          ี
               แต่ใจยังจ าไม่ลืมสิ่งที่ตั้งความหวังเกี่ยวกับเจิง เป็นเราเองที่เลือกเดินสู่ทางตัน เลือกสร้างวิชาชีพสล่าเจิง อาชีพที่อยู่

               ในจินตนาการมากกว่าความเป็นจริง แต่เพราะมองเห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์จึงยังค่อย ๆ สืบมือ สืบเท้าก้าวคล า
   154   155   156   157   158   159   160   161   162   163   164